Ik wist mijn draai niet te vinden, mede door de part-time opleiding tot docent Handvaardigheid. Het was nooit de bedoeling om voor de klas te gaan staan want Beeldende Vorming is een kliervak. Met mijn achtergrond – pesterij vanwege mijn opvallende uiterlijk – is dat vragen om problemen, wat ik inmiddels heb verwerkt. Ik ben beeldend kunstenares geworden uit overleving, niet zonder plezier! Op de kunstacademie haalde ik mijn hart op, in die lokalen waar gebeeldhouwd werd, waar ik nog niet het geduld voor had. Keramiek, hout en metaal ‘you name it we do it’. Plastische vormgeving, ruimtelijke vormgeving en tekenen waren basisvakken, net als Kunstgeschiedenis, Psychologie, Pedagogiek en Didactiek.
‘We hebben een schrijfster in ons midden’ zei Rob van der Sande van Psychologie plechtig toen ik op een avond het lokaal betrad. Dat was nadat ik een stukje had ingeleverd over het belang van beeldende vorming in het onderwijs. Ik wist dat het waar was en denk aan mij als kind in de schoolbanken al schrijvende ‘dit is wat ik later ga doen’ zo klaar als een klontje en ben er stiekem nooit mee opgehouden. Ik ploeg door mijn geest als een boerin en heb een gemengd bedrijf waarin ik floreer. Het leven, met name het sociale verkeer is mijn inspiratiebron, waarin ik wijsheid oogst. Ik ben een paar keer over de kop gegaan doordat ik mij liet bepalen door anderen dan mezelf. Ik ben afgedaald in de krochten van mijn ziel: geen pretje, zacht – mijn stijl – uitgedrukt, en weer opgestaan. Over het algemeen pluk ik liever vruchten van een boom of struik, voordat ze zijn gevallen, die beperkt houdbaar zijn. Onkruid wieden middels het schrijven van ‘daily pages’ is mijn dagelijkse onderhoud en voor de rest is de opbrengt wisselend en weet ik nooit waar het naar toe gaat. Met dank aan mijn moeder voor het vertrouwen en dank aan mijn vader ‘ik leef jouw droom’.
Een stukje schrijven is niet veel anders dan een kaartje drukken, sterker: het komt uit dezelfde bron die onuitputtelijk is, en oefening baart kunst.
