1

Kunstman is geweldig enthousiast maar hij maakt me gek. Hoe kan ik hem loslaten zonder bijna dood van ellende te gaan? Dan denk ik graag aan mijn zus zoals zij met vriendjes van haar dochter omging. Die had ze veelvuldig, de één na de ander en Marijke vertelde me hoe ze dat deed. Nooit openlijk aan toegeven dat je iemand niet mag want dat werkt niet. Als moeder ben je sowieso de klos, je hebt het altijd fout gedaan. Haar strategie is meebewegen met de keuze van Floor waarin ze haar mening door liet schemeren. Nou ben ik haar dochter niet maar ze heeft over me gemoederd, zoals ik over Mark – broer – gemoederd heb. Zo ging dat vroeger ook in het gezin waarin onze moeder opgroeide. Opa en oma met 13 kinderen waar er eentje van overleed op jonge leeftijd. Dat is haar niet in de koude kleren gaan zitten en je kunt gerust van een trauma spreken. Terug naar het nu: Kunstman kwam 12 jaar geleden in mijn leven en nadat de vonk oversprong smeulde het een poosje tot de liefde vlam vatte. Kunstman heeft moeite met vakantie, die net begon toen wij verliefd werden. Hij gaat helemaal los, weet ik achteraf zodra de Hoge School voor de Kunsten – hem los laat. Het zit er weer aan te komen en het gekke is dat zelfs ik de behoefte heb aan een scheut cognac in de koffie. Het is pas ochtend en ik heb dat nooit, zo sterk is de drang van Kunstman. Ook Tati – mijn hond – bewoog eens mee met Kunstman in de zin om te drinken. Hij hield niet op met water drinken als we bij hem waren. De baas van Tara – moeder van Tati – was net als Kunstman verslaafd, wat resulteerde in een voorkeur voor witte wijn, boven bier. Toelichting: toen Tati nog een pup was zat ik eens op de grond met een glaasje witte wijn waar hij zijn tong in stak en begon te slurpen. Ik kwam bijna niet bij van het lachen, in mezelf van verwondering. Bier bliefde hij niet maar het spreekt voor zich dat ik deze voorkeur uit liet doven.

2

Rond 7 uur stond ik in het wilde weg naar buiten te kijken vanuit de keuken via de balkondeur. Met beide handen aan een deurpost zag ik dat hij precies hetzelfde deed maar mij niet kon zien. Dat komt door het gebladerte van de boom – een es – waarin ik verscholen zit. Voor Kunstman is dit de dag waarop de vakantie begint en uit de berichtjes die hij stuurt kan ik opmaken dat hij niet blij is. Met name de mysterieuze toon ervan baart me zorgen en de puntjes … voor eigen invulling. Maan is daar ook heel goed in om elk bericht dat ze stuurt af te sluiten met een paar puntjes alsof ze niet alles geeft. Het was vrijdag, de dag waarop ik bij de kledinginname van 2Switch werk en daarom geen tijd voor iets anders dan dat. Om 8.10 uur ging ik de deur uit, op de fiets langs de Rijn en alles loslaten voordat ik me voeg in het team. Die nacht was onrustig met pijn in mijn rechter heup en linker knie, een rest van het ongeluk op 13 mei waarbij Lilly het loodje legde. De hond van Door stak de weg over zonder op het verkeer te letten en dat alles voor onze ogen, en oren in mijn geval. Ik was er net iets te ver vandaan om te kunnen zien hoe zij geraakt werd maar hoorde het des te beter. Nou heb ik dat vaker meegemaakt: een hond die wordt aangereden en dat goed afliep. Tati rende ooit de straat op en werd geraakt en dat is me bijgebleven, zacht uitgedrukt. Hoe vaak is dat moment wel niet teruggekomen wanneer ik ging slapen? Dan dat hondje dat de weg over stak omdat ze Tati zag staan, overreden werd boem hobbel en er als een haas vandoor ging. De baas er achteraan die moest zien hoe ze het drukke kruispunt overstak in sneltreinvaart richting huis in de Spoorhoek. Een paar weken later vertelde ze dat er niets aan de hand was, en gewoon voor de deur van haar flat te wachten zat. Ronja van Arna zat ook voor haar deur te wachten rond Oudjaar nadat ze gevlucht was voor het vuurwerk dat werd afgestoken. Volgens de dierenarts was er niets aan de hand maar Arna voelde dat het niet zo was en die had gelijk. Ze overleed twee weken later in haar armen vanwege inwendige kneuzingen. Enfin, dat ging allemaal door me heen terwijl ik op een drafje naar de plek des onheils liep met Izzy aan mijn zijde. Sindsdien heb ik die pijn in mijn benen, heupen en voeten maar ik ga niet naar de huisarts want er is toch ‘niets aan te doen’.