Een pas op de plaats: terug kijken en vooruit zien. Op donderdag 19 maart voorzag ik niet dat Drys twee dagen later in Otterlo terecht kwam. Het ging heel snel: op vrijdag heb ik met Fredie van de Hollandse Smousen gesproken over mijn moeite met hem: een boeren hond in een stadse omgeving. Dezelfde dag nog kwam Wilma langs om kennis te maken, en de volgende dag heb ik Drys daar gebracht, met Fiona in de auto. Die woont nu in een afgelegen huis aan een zandweg, bij een fijne familie met nog een hond en een poesje. Aan de overkant van de weg is een hondenlosloopgebied waar hij zijn sociale hart kan ophalen. Ik geloof dat hij daar thuis hoort! Ik loop weer met Ayla, de bruine labrador van Annie, elke donderdag: zij blij en ik ook. Er is veel gebeurt sindsdien: een sombere periode waarin ik het leven opnieuw heb uitgevonden.